Cerca
Home > La puèšia ad Muratori > La Giorgia lam pièš!

La Giorgia, ènca se basa,
lam pièš una gran masa,
la è zòvna e u jè da créda,
ch’la crèsa un ènt dó dèda.

Arvata a un mètreestènta,
la va mèj cmè prèsidèinta,
per adès la è minuta,
bšägna ch’la s’aiuta.

S’un pèra ad tac a spél,
l’extensiòn mi cavél,
la faria pjó impresiòun,
ma tót’ quanta la naziòun.

Mo ènca se un po’ znina,
la è pu sèimpre blina,
l’è pèz cmè presidèint,
‘na grasòuna, un éléfènt.

Una isé quand las prèsènta,
me popul lal spavèinta,
ès govèrnéd da un dunòun,
e’ fà una zèrta sénsaziòun.

La Giorgia magrulina,
la è una bambulina,
pina ad grèzia e savoir faire,
mo ènca se pógn ad fèr.

Sa d’jéćć culór turchèš,
lan si dà gnènca tròp péš,
la è znina e mudèsta,
insäma l’é tóta tèsta.

Ivano Aurelio Muratori

LA GIORGIA MI PIACE!

La Giorgia anche se bassa,/ mi piace molto,/ è giovane e c’é da credere/ che cresca altre due dita.

Arrivata a un metro e settanta,/ va meglio come presidente,/ per adesso è minuta,/ bisogna che si aiuti.

Con un paio di tacchi a spillo,/ e l’extension ai capelli,/ farebbe più impressione,/ a tutta quanta la nazione.

Ma anche se un po’ piccola,/ e pur sempre bellina,/ è peggio come presidente,/ una grassona, un elefante.

Una così quando si presenta,/ al popolo lo spaventa,/ essere governati da un donnone,/ fa una certa sensazione.

La Giorgia magrolina,/ è una bambolina, / piena di grazia e savoir faire,/ ma anche col pugno di ferro.

Con degli occhi color turchese,/ non si dà neanche troppo peso,/ e piccola e modesta,/ insomma è tutta testa!

Ultimi Articoli

Scroll Up